Wanneer het dorp Serooskerke is ontstaan is niet bekend, maar in 1187 werd het “Alerderkirkdam” genoemd. Dat betekende : “ de kerk waarvan de stichter Adelhardt heette “. De parochie Serooskerke was een afsplitsing van de moederkerk Haamstede. In 1405 verschijnt de Parochie Serooskerke in de registers van de officiaal van de aartsdiaken der Utrechtse Dom. Het huidige kerkgebouw is gebouwd in 1425 als Rooms-katholieke kerk, Tijdens de reformatie werd in 1575 Serooskerke door de troepen van de Prins in brand gestoken. De kerk heeft hierbij zware schade opgelopen. Onder andere verdween het koor. De preekstoel dateert uit 1660, en de koperen kroonluchter uit 1727. Het doopvont is in 2012 door enkele leden van de kerk ontworpen en gemaakt. Serooskerke is in 1953 getroffen door de ramp en ook de kerk liep door het zoute water schade op. De huidige staat is gerealiseerd met de restauratie in 1958 en wordt sindsdien in samenwerking met de Monumentenwacht nauwgezet onderhouden. In 1611 werd Serooskerke een zelfstandige gemeente, de eerste predikant was ds Lucas Spiering.